Rijk en laat

Het is rijkelijk laat.

Want zeg nu zelf: het was afgelopen donderdag, nog zes nachtjes slapen en dan zijn de verkiezingen voor de provinciehuizen, en pas op die donderdag zijn Rick en ik verkiezingsposters wezen plakken. Als dat niet rijkelijk laat is, wat dan wel?

Tuurlijk waren wij dus de laatste van allemaal. Logisch. Alle borden in Oisterwijk en Moergestel hingen al vol. Bij ieder bord weer stonden we voor het dilemma: wie zullen we nou eens overplakken?

Onze posters waren van een lullig A3-formaat. Je kunt het ook bescheiden noemen natuurlijk. Dus als we van een andere partij een joekel van een poster tegenkwamen, A0-niveau, dan zochten we een goed plekje op die poster om de onze erop te plakken.

Die van de PvdA was zo’n joekel. Kolossaal groot. Pontificaal bordvullend. Rechtsonder op die rood-witte propaganda voor onze sociaaldemocratische broeders is nog wel plaats voor onze boodschap. De hunne blijft ook nog goed zichtbaar. Enige maar: de slogan Meer banen voor Brabant is afgekort tot Meer banen voor Bra. Nou, geloof niet dat daardoor de essentie van de boodschap verloren is gegaan. Denk dus niet dat de plakkers van de PvdA aanstoot zullen nemen aan onze brutaliteit.

Op een ander bord treffen we verspreid over het hele bordoppervlak een stuk of wat PVV-oproepen op flyerformaat. Over bescheiden gesproken. Bij dat bord besluiten we om onze poster over twee van die flyers heen te plakken. Er blijven nog een paar leuzen van Geert leesbaar. Dus vertrouwen wij erop dat ook onze plakvrienden van de PVV ons onze vermetelheid niet euvel zullen duiden.

Op sommige borden wordt het ons gemakkelijk gemaakt. Niet alle borden blijken helemaal volgeplakt, en op sommige borden treffen we posters, die duidelijk zichtbaar de tand des weers niet weerstaan hebben. Resultaat: er is toch nog genoeg plakruimte om ons A3-tje op te hangen zonder het werk van een collega ongezien te hoeven maken.

Op weer een ander bord zien we het werk van een wel heel brutale en ijverige SP-vrijwilliger. Die heeft er twee opgehangen. En niet eens van die kleintjes! Reken af! wordt ons in tweevoud toegeschreeuwd. U begrijpt, toen wij bij dat bord klaar waren met onze missie stond de SP-oproep nog maar één keer te lezen. Dat zal ze leren.

Dit keer vallen de verkiezingen voor Provinciale staten samen met die voor de Waterschappen. En dus zijn in de gemeente Oisterwijk de verkiezingsborden in tweeën gedeeld. De ene helft voor PS, de andere voor W. Dus als Rick en ik een waterschapsposter op de verkeerde helft tegenkomen, nou ja, dan is onze keuze gauw gemaakt. We gaan over W heen. Zal ze leren.

Afijn.

Zo komen we bij het laatste bord. Op de hoek van de Groenstraat met de Burgemeester Verwielstraat. We veroorloven ons een staaltje burgerlijke ongehoorzaamheid: ook op de achterkant plakken we twee D66-posters. Hier niet plakken staat er in kleine viltstiftletters te lezen. Voor deze ene keer is dat aan dovemansoren gericht. Het bord staat ook té mooi opgesteld om niet aan twee kanten te beplakken. En toch zijn wij de enige die de ambtelijke instructie trotseren.

We hebben nog tijd over om een paar foto’s te maken. De late middagzon laat het resultaat van onze arbeid stralen in het licht. Nu maar hopen dat we op 18 maart ook nog kunnen stralen.

Zelfs hebben we nog tijd om op de voorzijde de posters van onze collega’s te bewonderen. Eerlijk is eerlijk, die van het CDA oogt aantrekkelijk. Marianne van der Sloot op een prachtige foto. Een frisse glimlach zonder te overdrijven.

Die met Geert Wilders komt ons een beetje duivels voor, maar dat kan ook vooringenomenheid zijn. Alsof hij ons vanuit de duisternis van de hel wil toeroepen: Stem zwart, stem PVV! Dat is vast niet de bedoeling, maar in de politiek is de bedoeling wel vaker achter de werkelijkheid verborgen.

Niet alleen in de politiek, trouwens. Want wie kent nou de echte werkelijkheid?

En de rest? Ach, die zijn een beetje net als de onze: je mag niet ontbreken, maar dat is ook meteen de crux van zo’n verkiezingsbord. Het gaat er niet om wat er precies te lezen valt, als je maar gezien wordt.