Brief aan oud-Tweede Kamerlid vanaf busstation van Tucuman

Brief aan oud-Tweede Kamerlid

Dinsdag 31 juli 2012

Boekhandel Oisterwijk, Oisterwijk

Dag Boris,

Hoe professioneel is het ambacht van parlementarier?

Waar in Argentinie ligt Oisterwijk?

Welke moraliteit begrenst vrijheid?

...

Is het in onze moderne democratie mogelijk als vrijwilliger parlementarier te zijn?

Met overwegend passie als drijfveer?

Voortgestuwd door idealisme?

Of is het een professie geworden?

Een beroep, inclusief carriereplanning?

Een ambacht zoals pottenbakker?

*   *   *

Vrijdag 28 september 2012,

dag 31 van De Luister-en-Vertel-Tournee in Argentinie,

Terminal de Omnibus, Tucuman,

wachtend op de bus naar Buenos Aires.

...

Inmiddels ben je parlementarier-af. Precies twee weken voor de Tweede Kamer-verkiezingen vloog ik naar Buenos Aires om zes weken door Argentinie en Uruguay te reizen. Op de bonnefooi: ik ga waar de wind me heen blaast. 12 september heb ik hier via internet gevolgd. Op tv en in de kranten heb ik er niets van vernomen.

Gisteren, nog in het superrelaxte Salta, twee boeiende discussies mogen hebben. Eerst 's morgens in Cafe Van Gogh aan de Plaza 9 de Julio in het oude stadshart met Michael, een Australische medereiziger die ik in het hostel trof waar ik een week verbleef.

Ging over religie en reincarnatie, over de vrijheid van meningsuiting en Mein Kampf, over de broers Vincent en Theo van Gogh en die andere Theo van Gogh, over een Amerikaanse anti-islamfilm en rellen in Sydney, over de speech van Obama voor de VN-jaarvergadering, over de president van Europa en de rol van Europa in de wereld, over wijsheid en ambitie.

En later die dag bij het uitchecken uit Hostel 7 Duendes met Ernesto, een van de vier partners van het hostel.

Op de in Argentinie alomaanwezige televisie is Christina Kirchner te zien, die de VN-jaarvergadering toespreekt.

"That's our dear presidenta," zegt Ernesto. De intonatie verraadt dat hij Christina helemaal niet zo 'dear' vindt.

"You don't like her?" vraag ik toch maar.

"No. I think she is stupid."

"Then how did she become president?"

"Because of her husband, Nestor Kirchner. A pity he died."

"But wasn't she elected herself at the last elections?"

"Yes."

"Then why did people vote for her?"

"Because she gave away money to people, so they don't have to work for it. That's what politicians in a democracy do to get elected."

De toon is gezet. Het is maar goed dat ik Ernesto al een week meemaak en deze toonzetting van hem kan relativeren.

Cynisme is van alle tijden, van alle plaatsen en, ik vrees, van alle mensen.

Zou ik je mogen ontmoeten? Het liefst nodig ik je uit voor een espresso of een cappuccino in de koffiekamer van Boekhandel Oisterwijk, de allergezelligste boekenwinkel van heel Nederland in het allermooiste dorp van de hele wereld. Maar als Brabant je te ver is, kom ik evenzo graag jouw kant uit, hoor. Op de schaal van Tucuman naar Buenos Aires is niets in Nederland ver weg.

Groet, ton.