Een raar verhaal in Delhi

Zaterdag 2 september 2006
Connaught Place, Delhi

In de Barista coffeeshop droomt de man met de hoed even weg. Sinds zijn aankomst in India, afgelopen zondag, komt hij hier iedere dag. Om te lezen en te schrijven. Om mensen te ontmoeten en daarnaar te luisteren. Voor zijn dagelijkse kopje espresso, een vervelende maar hardnekkige verslaving. En ook omdat het kantoor van Highland Travels om de hoek is.

De twee broers Noor en Abdullah hadden hem vorig jaar goed geholpen, en hij had toen beloofd hen weer op te zoeken als hij ooit weer in Delhi zou zijn. En dat hij dan via hen een trip naar Kashmir zou maken. Inmiddels is dat geregeld en is hij dus zijn belofte nagekomen. Aanstaande maandag vliegt hij met Deccan Air naar Srinagar en verblijft hij tenminste een week op hun houseboat, de Highland Queen.

Hij sluit zijn ogen en waant zich midden in een magnifieke, groene weldadige tuin. De tuin is vol van de meest kleurrijke en prachtige bloemen die hij ooit heeft gezien. De omgeving is volkomen stil. Een serene rust overheerst. Hij inhaleert de sensuele geuren van het lusthof en fantaseert alle tijd van de wereld te hebben om van deze natuurlijke oase te genieten. Als hij om zich heen kijkt, ziet hij in het hart van deze magische tuin een vuurtoren staan. Een grote, zes verdiepingen hoog oprijzende, rode vuurtoren.

Plotseling wordt de stilte verbroken door een luid gekraak als de deur aan de voet van de vuurtoren opengaat. Naar buiten komt een 1 meter 90 grote Japanse Sumoworstelaar van wel 200 kilo, die op zijn gemak door de tuin begint te wandelen.

Op zijn rondgang door de tuin vindt de Japanse Sumovechter een glimmend gouden horloge, dat daar jaren geleden door iemand is achtergelaten. Hij doet het om zijn pols en valt met een enorme dreun op de grond. De Sumoworstelaar is bewusteloos geraakt en blijft daar stil en bewegingsloos liggen. Net als de man met de hoed denkt dat hij de Japanner zijn laatste adem heeft zien uitblazen, wordt deze wakker. Misschien gewekt door de geurflarden van een paar versbloesemende gele rozen in de buurt. Kennelijk weer helemaal gerevitaliseerd springt de worstelaar overeind en kijkt intuitief naar links.

Hij is overrompeld door wat hij daar ziet. Door de bosstruiken aan de rand van de tuin ontdekt hij een lang, slingerend pad, helemaal bedekt met miljoenen glinsterende diamanten. Iets schijnt hem te gebieden het pad op te gaan en tot zijn verdienste, dat doet de worstelaar. Dit pad leidt hem op de weg naar altijddurende vreugde en eeuwige zegen.

"Wat ben je aan het lezen?".
De man met de hoed doet zijn ogen open en kijkt in het gezicht van een jonge vrouw.
"Oh, ik was wat aan het schrijven. Ik schrijf verhalen".
"Waar kom je vandaan?"
"Europa. En jij?"
"Holland"
"O ja", nog steeds in het Engels, ook al kan hij zelf vloeiend Nederlands. "Wat doe je in Delhi?"
"Ik ben reisleidster. Ik ben hier met een groep reizigers".
Het gesprek gaat verder in het Nederlands. De vrouw blijkt voor Djoser te werken. En wat blijkt nog meer? Ze zit momenteel in het hotel naast het zijne. Een afspraak voor vanavond is gauw gemaakt. Nu heeft hij even geen tijd. Eerst een verhaal schrijven en mailen, zijn dagelijkse zelf-opgelegde taak.

De fantasie van de sumo-worstelaar kwam niet zomaar uit de lucht vallen. De man met de hoed had het gelezen in een boekje dat hij bij een van de vele boekverkopers op Connaught Place had gekocht om zijn dagelijkse verslaving aan lezen te bevredigen. "The Monk who sold his Ferrari", over een succesvolle advocaat die besluit een ander leven te leiden. Hij is nog maar pas in het begin van het dunne boekje, en het staat hem een beetje tegen. Van die oppervlakige, New Age-achtige wijsheden, overgoten met een exotisch Oosters sausje, waar in zijn vooroordelen Amerikanen zo mee dwepen. Toch besluit hij door te lezen. Al was het maar om de rare fabel van de Sumoworstelaar te begrijpen. Al was het maar om te begrijpen wat Amerikanen toch in zo'n boekje zien.


Meer verhalen? http://ton27.blogspot.com/


3 brutale vragen:

1.
Ook wel eens een raar verhaal gehoord, waarvan u niet wist wat ermee aan te moeten? Althans niet meteen. Waarvoor u even moest doorlezen of doorvragen voordat het een beetje duidelijk werd? Probeer het eens te herinneren. En wat betekende het nu uiteindelijk voor u?

2.
Misschien kent u wel iemand, die u met de fabel van de Sumoworstelaar een plezier doet. Al was het maar bij wijze van raadsel. Als dat zo is, vertel of stuur het door. Anders niet.

3.
Misschien, heel misschien is het raadsel van de Sumoworstelaar u wel een euro waard. Niet om de oplossing, maar gewoon, omdat u het op een euro waardeert. Als dat zo is, doneer het dan aan rekeningnummer 1689.67.456 t.v. Stichting Luister-en-Vertel-Tournee te Oisterwijk. Maar alleen als het u dat waard is. Anders niet. Bewaar het anders maar voor een ander raadsel.

ton