Valsspel?

Zaterdag 26 augustus 2006, de laatste volle dag in Nederland

Tilburg, rond een uur of elf

"Kun je me even helpen?", vraagt de man die bezig is zijn moter te verkopen. Op Marktplaats.nl heeft hij zijn aanbieding geadverteerd en hij was juist bezig de reacties te bekijken toen zijn vriend met zijn zoon en dochter binnenkwam om de sleutels van de garage terug te geven.

"Tuurlijk, zeg maar wat ik doen moet"

"Even een bod uitbrengen op mijn moter". Onderwijl loopt hij naar het computerscherm achter in de grote huiskamer.

"Haha, je gaat commercieel valsspelen", lacht de jongen, die morgen naar India vertrekt en vandaag een laatste volle dag met zijn kinderen beleeft.

Hij volgt zijn vriend naar het computerscherm en gaat erachter zitten. Marktplaats.nl is al geopend.

"Hoeveel moet ik bieden?"

"Doe maar 850"

Hij ziet dat het hoogste bod tot nu toe 800 is. Hij weet dat zijn vriend 1100 voor zijn moter wil vangen. Best wel een mooie chopper, zo te zien op het plaatje. Maar ja, dat is maar een plaatje. Hij weet dat het in werkelijkheid ook een plaatje van een moter is, om te zien en om mee te rijden. Alleen moeten de koppelingsplaten dringend vervangen worden. Een reparatie van 600 euro als je het laat doen. Minder als je het zelf kunt. Zijn vriend heeft dat mankement er bij de beschrijving van zijn aanbieding eerlijk bij vermeld.

"Zal ik 900 bieden?"

"Ook goed"

Zo gezegd zo gedaan. De cursor staat al in het veld voor het uitbrengen van een bod. De India-ganger typt 900 in en verzendt zijn bod. Even later bevestigen via zijn eigen Yahoo-account en het bod staat.

* * * * *

2 dagen later en zo'n 9.000 kilometer verderop
28 augustus, de eerste volle dag in India
Connaught Place, Delhi, rond een uur of elf

"Sir, you have shit on your shoes".
De man met de hoed kijkt omlaag en warempel, op zijn rechterschoen ziet hij een beetje stront. Niet veel, maar duidelijk zichtbaar.
"It must come from above", zegt de Indische jongen en hij wijst naar de boom, waar de westerling zojuist onderdoor liep. "From a bird".
De Nederlander herkent de stront niet als vogelpoep. Voordat hij zich kan verbazen over waar die smerigheid dan vandaan komt, is de Indier al met een poetsdoek in de weer. Goh, dat is ook toevallig; hij blijkt een schoenpoetser te zijn.

De man met de hoed begint een opzetje te vermoeden. Kwam die stront wel van boven? Maar ach, wat kan het hem ook schelen. Als de schoenpoetser dit soort trucs nodig heeft om zijn bussiness te doen, vooruit dan maar. Eerlijk is anders, maar wie is er nou niet eens oneerlijk? Hij laat zich door de jongen meenemen naar zijn werkplek, 10 meter verderop, en zet zijn voet op het poetskistje.

"He, je kunt het niet poetsen, hoor. Deze schoenen zijn van suede".
"It's okay sir. I know suede."
De jongen verwijdert de stront en behandelt de Bommels van de man met de hoed. Die weet nog niet goed wat te denken van de situatie. Valsspel of stom toeval?
'Benieuwd wat hij me gaat rekenen', denkt hij. Een poetsbeurt kost meestal 5 of 10 roepies als de poetser je een beurt aanbiedt. Meer, 20 tot 50 als je er zelf om vraagt. Zo werken de wetten van commerciele onderhandeling.

De vaardige poetser is klaar. Als het glad leer was, zouden zijn schoenen glimmen, maar ja; suede hoort niet te glimmen. Ze zijn wel schoon.
"En, hoeveel is het?"
"350 roepies, sir"
De man met de hoed schaterlacht het uit. "You must be kidding!". Meteen is er nog een man bij, een wat oudere man. Hij schat hem twee keer zo oud als hijzelf: 54. "How much does he charge you. 200 should be enough".
Nu weet de man met de hoed het zeker. Die stront kwam helemaal niet van boven, en al zeker niet van een vogel! Hooguit van een vogel in mensengedaante. Hij kan er wel om lachen zo gefopt te zijn.

Hij haalt een briefje van 50 uit zijn broekzak en houdt het de schoenpoetser voor.
"I'll give you 50 rupees".
"No no sir. That's much too few". De jongen terkt een verontwaardigd gezicht.
De Nederlander heeft geen zin in discussies. "I'll keep it simple for yea. You can accept the 50 rupees, or I go and you will have nothing."
De jongen neemt het briefje van 50.


3 brutale vragen:

1.
Ook wel eens gevalsspeeld? En, gewonnen? Hoe voelde het?

2.
Natuurlijk speelt u nooit vals. Maar misschien kent u wel een valsspeler, die dit een leuk verhaal vindt. Of misschien is dit verhaal wel uw manier te laten blijken dat u zijn valsspel door heeft. Als dat zo is, stuur of vertel het door. Als dat niet zo is, houd het dan maar voor u zelf.

3.
Misschien, heel misschien is deze oneerlijkheid u wel een euro waard. Als dat zo is, doneer het dan aan rekeningnummer 1689.67.456 t.n.v. Stichting Luister-en-Vertel-Tournee in Oisterwijk. Maar als u dit valsspel niets waard vindt, dan snap ik dat ook wel. Wat anders is oneerlijkheid waard?

ton.