De Luister-en-Vertel-Tournee

22.9.09

Te mooi om waar te zijn in New York

Donderdag 10 september 2009, dag 2 van weer een Luister-en-Vertel-Tournee
Fifth Avenue / 34th Street , New York


“Worden we hier opgelicht?” Zijn zus vraagt het met hoorbare argwaan in haar stem.
“Nou ja, dan zijn we alleen maar 172 dollar kwijt.” Zelfs zelf is de man met de hoed verbaasd hoe laconiek zijn antwoord klinkt.
“Laten we het maar doen dan.”
Broer en zus richten hun aandacht weer op Omar.

“Maar”, zegt de man met de hoed hem, “als je klaar bent en we hebben je betaald, dan heb ik twee vragen voor jou. Is dat OK?”
“OK.”, zegt Omar. De donkerdonkere jongen in het felgele jasje met City Sights NY erop begint wat toetsen in te drukken op het indrukwekkende apparaat dat hij uit zijn tas tevoorschijn haalt. Intussen haalt de zus uit haar moneybelt 9 briefjes van 20 dollar.

Het apparaat van Omar spuwt een ontzagwekkend lange tickertape aan tickets. Allemaal toegangskaartjes voor toeristenuitjes in New York: een tour met een open bus downtown, een tour met een open bus uptown, een nighttour met een open bus over de Brooklyn Bridge naar Brooklyn met zicht op de lichtjes van Manhattan, een cruise rondom het eiland, de ferry naar het Vrijheidsbeeld en Ellis Island, en toegangskaartjes voor het Empire State Building. Allemaal voor 86 dollar per persoon.

Broer en zus staan op de hoek van Fifth Avenue en 34th Street, diagonaal tegenover het Empire State Building. Dat 443 meter hoge art decogebouw uit 1931 is hun bestemming en was ook de aanleiding voor de ontmoeting met Omar.

“Are you gonna climb the Empire State?”, vroeg hij het tweetal toen ze over Fifth Avenue kwamen aanlopen.
“Yeah”, antwoordden zij.
“Let me show you something”, begon hij. Hij haalde uit zijn tas een leaflet tevoorschijn en begon die uit te vouwen. Het bleek een map van Manhattan te zijn. De wind vatte grip op de uitgevouwen kaart. “Hou even vast”, zei hij tegen de man met de hoed en gaf hem het ene uiteinde van de kaart. Die nam dat aan.

Terwijl Omar het andere uiteinde vasthield gebruikte hij zijn vrije hand om de twee toeristen de verschillende attracties te wijzen die City Sights NY te bieden heeft. Dat deed hij wel slim.

“Dus jullie willen het Empire State beklimmen? Daarvoor moet je kaartjes kopen bij de kassa binnen in het gebouw”, en hij knikte met zijn hoofd diagonaal naar de overkant, in de richting van het onderwerp van gesprek. “Dat kost 20 dollar. Die kaartjes kunnen jullie ook bij mij kopen, voor dezelfde prijs. Dan hoeven jullie niet drie kwartier in de rij voor de kassa te wachten. Jullie kunnen zo doorlopen naar de security.”

Hij gunde de twee een seconde of twee om dit te laten bezinken.

“But let me show you guys something else”, ging hij verder. “I can offer you the tickets for free.” Hij vertelde dat hij hen een totaalpakket kon aanbieden. Een downtowntour ter waarde van 44 dollar, en een uptowntour van ook 44 dollar, en een Brooklyntour van eveneens 44 dollar, en een nighttour, 44 dollar, en een boottocht rond Manhattan, en een ticket voor de ferry naar het Vrijheidsbeeld.

Weer een seconde of twee.

“En dit alles voor de prijs van 86 dollar.” Het rekenwerk liet hij aan broer en zus zelf over. Die hadden geen twee seconden nodig om te snappen dat die 86 dollar bij lange na niet de uitkomst is van de optelsom van al die afzonderlijke attracties.

Omar zag broer en zus weifelen. Onmiddellijk begon hij hen te wijzen op de aantrekkelijkheid van al die tourtjes. De bijzondere Newyorkse attracties die zij te zien zouden krijgen. Little Italy, Chinatown, East Village, Times Square, Central Park, Greenwich Village, het financiële district, Ground Zero, Battery Park, het Verenigde Natiesgebouw. “And let me show you another thing”: Brooklyn Bridge , Manhattan Bridge , de skyline van Manhattan by night.

“Eigenlijk zijn dat allemaal plekken die we toch al wilden zien”, merkte zus tegen broer op. “Ja”, kon die niet anders dan vanonder zijn hoed beamen. Omar overdonderde hen.

Geen kunst natuurlijk. New York heeft zoveel te bieden dat je met gemak wel tien landmarks kunt opsommen, die iedere bezoeker wel op zijn lijst van niet te missen hotspots heeft staan. Een beetje lijst van NY heeft er meer dan tien.

Het aanbod van Omar leek te mooi om waar te kunnen zijn. En zoiets wekt al gauw argwaan. Want dingen die te mooi lijken om waar te kunnen zijn, zijn dat vaak ook niet.

“Worden we hier opgelicht?” Zijn zus verwoordt hun gedeelde argwaan.
“Nou ja, dan zijn we alleen maar 172 dollar kwijt.” Vertrouwen in zijn medemens overwint zijn wantrouwen.
“Laten we het maar doen dan.”

* * *

Een paar uur later, in een Starbucks Coffe in 34th Street, New York.

En zo zitten broer en zus in deze Starbucks coffeeshop op de begane grond van de Empire State Building. In het Amerikaans is de begane grond de eerste verdieping: 1st floor. Amerikanen tellen net een beetje anders.

Zojuist zijn ze bovenop deze toren geweest. Nou ja, bijna bovenop: op de 102de verdieping, 320 meter hoog, is een observatieverdieping. Omhoog is de torenspits en de antenne die er bovenop staat te zien. Omlaag in alle vier de windrichtingen de stad die de komende dagen onderwerp van hun verkenning zal zijn.

In de rugzak hebben ze een trits aan tickets voor een aantal bus- en vaartochten. De tickets voor het Empire State hebben ze niet meer. Die hebben ze zojuist gebruikt.



3 brutale vragen:

1.
Hebt u dat ook wel eens? Dat u een aanbod krijgt dat te mooi is om waar te zijn? Maar dat u maar niet kunt doorzien of en waar de adder zit? En wat doet u dan?

2.
Misschien vindt u dit verhaal vol attracties aantrekkelijk genoeg om het met iemand anders te delen. Als dat zo is, mail of vertel het door. Maar alleen als u denkt iemand er een plezier mee te doen.

3.
Misschien, heel misschien vindt u dit vakantieverhaal van twee toeristen in New York wel een euro waard. Als dat zo is, doneer het aan rekeningnummer 1689.67.456, t.n.v. Stichting Luister en Vertel Tournee te Oisterwijk of wie u maar uw euro waard vindt. Maar alleen als u het een euro waard vindt. Anders niet. Anders kunt u het beter bewaren als u zelf kaartjes koopt bij Omar of een van zijn collega’s.


Groet, ton.