Brief uit New York aan Eefje en Milou

Dinsdag 3 november 2009
Dag 2 van weer een Luister-en-Vertel-Tournee in Amerika
Starbucks Broadway and 103th Str., New York

In een hoek van de coffeeshop schrijft een vreemdeling een brief aan twee studenten die hij een paar maanden geleden alweer in Delhi, India was tegengekomen. En die hij beloofd had een brief te schrijven. Nu is een mooie gelegenheid die belofte in te lossen.


Hoi Eefje en Milou,

Vandaag is het verkiezingsdag hier in New York. Vandaag beslissen de Newyorkers wie de komende vier jaar hun burgemeester mag zijn. Krijgt Mike Bloomberg, de huidige burgemeester, een derde termijn? Of mag Bill Thompson zich de burgervader noemen van de 8.214.426 mensen die als inwoner van New York City geregistreerd zijn?

Als jullie dit lezen is de uitslag al bekend, maar ik schrijf dit om half negen 's morgens in een Starbucks op de hoek van Broadway en 103th Street. De stembussen zijn nog maar net open, er kan nog van alles gebeuren. Gisteravond zag ik op de televisie in het hostel waar ik gisteren incheckte dat Bloomberg in de peilingen een degelijke voorsprong had. Nou zegt dat niet niets, maar eigenlijk zijn peilingen niet meer dan amusante flauwekul.

Jazz on the Villa heet het hostel, en het is gevestigd in een 19de eeuws huis in 129th Street. In Harlem.

Dat het vandaag verkiezingsdag is valt nauwelijks te missen. Televisie en kranten openen er hun nieuws mee. Onderweg van dat hostel naar hier passeerde ik drie stemlokalen. Ook bijna niet te missen. In vier talen is met pijlen de juiste richting aangegeven. Twee kan ik lezen: 'vote here' en 'vote aqui', Engels en Spaans. De andere twee zijn in voor mij onleesbaar schrift. Chinees en Japans. Of Koreaans, dat kan ook.

Al vroeg liep ik de deur van Jazz on the Villa uit. Het is nog net niet zeven uur. Het is al licht. De vroege zon piept tussen de hoge gebouwen van New York en maakt lange schaduwen op Fifth Avenue. Het is fris, knisperend fris. Volgens het weerbericht dat ik vanmorgen op tv zag wordt het vandaag zo'n 50 graden. Dat is ongeveer 9 graden celsius. Windstil in de morgen, stormy in de middag. We zullen zien.

Via Fifth Avenue kom ik bij het Marcus Garvey Park. Een klein parkje tussen de 120ste en 123ste Straat. Het wemelt er van de eekhoorns. Op het grote grasveld in het midden van het park tel ik er al gauw 25. In sierlijke bewegingen krioelen de grijze beestjes met de lange pluimstaarten door elkaar. Ook in de rest van het park blijf ik ze tegenkomen. Tot heel dichtbij me durven ze te komen, sommige wel tot een meter.

Van het Marcus Garvey Park naar Central Park is maar een kwartiertje lopen. Het wordt al drukker. Fietsers, hardlopers, snelwandelaars. New York wordt wakker. In het noordelijke stuk van Central Park liggen de North Woods. Ik weet dat het aangelegd is, want heel Central Park is aangelegd, maar met een beetje inbeelding kan ik me een voorstelling maken hoe Manhattan er ongeveer moet hebben uitgezien voor New York New York werd. Een rotsachtig licht heuvelend stuk land, dicht begroeid met allerlei verschillende soorten bomen en struiken.

Door de North Woods loop ik langzaam omhoog. Ik kom bij Great Hill uit. Een ronde weide met een breed pad van zwarte sintels eromheen. Een groepje van vier is bezig met oefeningen. Onder leiding van een trainer zie ik ze touwtje springen, gymnastiekoefeningen doen en sprintjes trekken. Op een veldje ernaast is een man zijn hond aan het trainen, zo te zien een pup van een maand of negen. Het dier gehoorzaamt meestal, soms niet.

Waar de burgemeestersverkiezingen precies over gaan weet ik niet. Het enige dat me duidelijk wordt is dat het een David-tegen-Goliath strijd is. Bloomberg, een succesvolle zakenman en miljardair, heeft ongeveer 100 miloen dollar eigen geld in zijn campagne gestopt. Bill Thompson daarentegen beschikt over een campagnekas van 6 miljoen aan donaties. Bloombergs wens om een derde termijn als burgemeester te mogen dienen is niet onomstreden. Er schijnt een regel te zijn dat twee termijnen het maximum is. Aan de andere kant heeft Bloomberg het in de afgelopen acht jaar goed gedaan. En hij is noch Republikein noch Democraat, maar een onafhankelijke kandidaat. Bill Thompson is een redelijk onbekende Democraat.

Verkiezingen als deze zijn, zoals de meeste democratische verkiezingen, een potpourri van verschillende sentimenten en belangen. Aan het einde van de dag zullen we zien hoe het heeft uitgepakt.

In deze Starbucks kom ik twee Nederlandse vrouwen tegen, Patricia en Annelies. Vandaag is hun laatste dag in New York. Morgen gaan ze terug naar Den Haag en Rotterdam.
Wat ze van New York vinden, vraag ik hen.
"Super", zegt Patricia, en Annelies beaamt dat. Ze hebben Amerikanen leren kennen als vriendelijke en gastvrije mensen. Tolerantie is hier in New York hoog. En de levendigheid.

Ik herinner me nog hoe ik jullie twee ben tegen gekomen bij Highland's Travels in Delhi. Ik zat met Abdul Gagroo in het achterste kamertje toen jullie met John binnenkwamen. Twee mooie blonde vrouwen die perfect Engels spraken, vond Abdul.
"Where do you think they come from?", vroeg hij me.
"Well, they don't speak English as perfect as you think. So they're not American, English or Australian. I'ld say they're Swedish", antwoordde ik.
"No. Danish or Norway", wist Abdul zeker.

Kijk, dat Abdul niet meteen jullie nationaliteit raadde, alla, dat kun je hem niet kwalijk nemen. Maar dat ik als Nederlander twee landgenoten niet meteen herken, nou ja zeg!

Ik hoop dat John jullie goed geholpen heeft en dat jullie een goede trip in India hebben gehad.

Vriendelijke groet, ton.


3 brutale vragen:

1.
Het duurt nog wel even voordat er in Nederland weer verkiezingen zijn. Nog een paar maanden. Welke sentimenten en belangen spelen er dan voor u mee?

2.
Misschien wilt u dit verhaal over een brief aan twee Amsterdamse studenten wel delen met iemand anders. Misschien kent u wel iemand, die dit een leuk verhaal vindt. Als dat zo is, stuur of vertel het door.

3.
Misschien vindt u dit verhaal, dat eigenlijk een brief is, wel een euro waard. Als dat zo is, doneer het dan aan rekeningnummer 1689.67.456, t.n.v. Stichting Luister en Vertel Tournee te Oisterwijk. Maar alleen als u het een euro waard vindt. Anders niet. Anders kunt u het beter bewaren voor de postzegel op de brief die u zelf misschien ooit schrijft.


Vriendelijke groet, ton.