In dubio in Los Angeles

Donderdag 19 oktober 2006, dag 8 van De
Luister-en-Vertel-Tournee in Amerika
Venice Beach, Los Angeles, California

De Europeaan met de hoed baalt een beetje en zit in
dubio. En dat is nog zacht uitgedrukt. Wat nu te doen?

Hij zit op het terras van Figtree Cafe, aan de
boardwalk van Venice Beach. Fantastische plek om te
zijn. De zon schijnt, het is aangenaam 27 graden,
recht voor hem is het strand en de Pacific. De lucht
is werkelijk oogverblindend blauw en volkomen
wolkeloos. Alleen de zee is nog blauwer. Er is hier
zoveel moois te zien. Vrouwen om mee te beginnen, maar
dat is een kwestie van smaak. Mooie mannen ook, maar
dat is ook een kwestie van smaak. Mooie mensen dus, en
ja, ook dat is een smaakkwestie.

Tegenover hem staat een man gitaar te spelen en te
zingen. Hij kent de songs niet en vindt ze ook niet
mooi. Toch waardeert hij de moeite die de artiest
neemt om de terrassers en de voorbijgangers te
vermaken. En dat maakt dat hij het toch weer mooi
vindt en de moeite waard om naar te luisteren.

Zo heel bijzonder is die man hier niet. De promenade
van Venice is misschien wel een mijl lang en het
wemelt van allerlei soorten kunstenaars. Muzikanten
zoals de zanger/gitarist voor hem, schilders en
tekenaars, beeldhouwers en houtsnijders, goochelaars
en kaartlezers, en nog een heel leger andere
mafketels.

Kortom, een perfecte omgeving om zich geweldig te
voelen. En eigenlijk doet hij dat ook. Hij geniet van
het moment, geniet ervan nu hier te zijn. Maar, want
er is een maar.

Hij had hier niet horen te zijn. De planning was om
vandaag onderweg naar, of beter nog, gearriveerd in
Colorado Springs te zijn. En Venice Beach past ook
niet in zijn budget.

De muzikant stopt met muziekmaken. Hij gaat met een
trommeltje rond, maar vangt zo te zien weinig.
Weggegooid geld, zullen de meesten wel denken. Hij
komt niet op het terras, dus ook niet bij de Europeaan
met de hoed. Die wil hem toch wel een dollar geven.
Hij voelt in zijn rechterbroekzak, maar daar is alleen
een vijfje en een twintigje. Jammer dan.

Terwijl hij verder eet van zijn salade en een stukje
uit de spirituele biografie van George Harrison leest,
toevallig ook een zanger/gitarist, krijgt hij daar
spijt van. Hij staat op en loopt naar de performer,
die inmiddels bij een stel vrienden verderop is gaan
staan.

"Hello Sir". De muikant kijkt om.
"I didn't like your songs. And I didn't like your
singing. But I liked you taking the effort". Soms is
hij best wel een eikel. Hij geeft hem het vijfje.
"Thank you. I appreciate it. Met een brede lach, zo te
zien gemeend, bedankt de muzikant de Europeaan.

Hij is in Los Angeles om een auto op te halen en naar
New York te brengen. Hoe dat zo gekomen is, dat is een
lang verhaal dat begint met een advertentie op
internet, die hij twee weken geleden las toen hij nog
in India was. Het komt erop neer dat de planning was
tussen 17 en 25 oktober die auto, een Saab uit 1998,
van de westkust naar de oostkust te rijden. Dat paste
mooi tussen de Gandhi Conferentie in
Memphis op 13 en 14 oktober, de aanleiding naar
Amerika te gaan, en de terugvlucht naar Europa,
geboekt voor 27 oktober van Memphis via Atlanta naar
Dusseldorf.

Nou van die planning komt op deze manier niet veel
terecht. De 17de, eergisteren dus, landde hij in Los
Angeles. Dat was nog volgens schema. Alleen bleek die
Saab nog niet beschikbaar te zijn. Hij kreeg een email
van Rudy Cagliari, de eigenaar van de auto en degeen
die de advertentie had geplaatst, dat de nieuwe
kentekenplaten pas donderdag half elf door Fedex in
Los Angeles zouden worden bezorgd. Dat is vandaag, het
is inmiddels 1 uur, en die platen zijn er nog niet.
Kijk, daar baalt hij een beetje van.

Venice Beach is vast niet de goedkoopste plek van Los
Angeles, en Los Angeles is vast niet de goedkoopste
plek van Amerika. In ieder geval blijkt het hem niet
te lukken binnen het budget van 15 euro per dag te
blijven. De nacht na aankomst betaalde hij 25 dollar
voor een bed in de dormitory van een hostel. Gelukkig
kon hij afgelopen nacht bij Doug Lewis logeren, een
vriend van Rudy, die de sleutel van de Saab heeft. De
kentekenplaten zijn ook naar zijn adres gestuurd. Zo
zit de reiziger uit Europa er bovenop als ze
arriveren. En het helpt binnen zijn budget te blijven.

Hij is in dubio wat te doen als die platen ook vandaag
niet aankomen. Het is zo'n 7 a 8 dagen rijden naar New
York. Als hij niet morgenvroeg vertrekt wordt het wel
heel kort dag om zijn vlucht terug naar Europa op 27
oktober te halen. Hij moet nog van New York naar
Memphis zien te komen. Of in ieder geval naar Atlanta.

Hij had er al aan gedacht die vlucht te veranderen.
Vanmorgen heeft hij Delta Airlines gebeld om te vragen
of hij in plaats vanuit Memphis vanuit New York kon
vertrekken, en of het een week later kon. Helaas; het
is een volstrekt onveranderbaar ticket; noch de stad
noch de datum kunnen worden gewijzigd. Ook niet met
bijbetaling. Dat snapt hij wel. Het was een goedkoop
ticket, geboekt via een goedkope-tickets-site,
www.cheaptickets.nl.

Omdat het ernaar uitziet dat hij pas op de 26ste in
New York gaat aankomen, en waarschijnlijk pas laat op
de dag, en omdat er dan vast geen tijd meer is dan nog
iets te regelen om in Memphis te komen, heeft hij
vanmorgen op een Amerikaanse goedkope-tickets-site,
www.cheaptickets.com, een vlucht voor 100 dollar naar
Atlanta geboekt. Vertrek vanaf La Guardia 8 uur 's
morgens op de 27ste. Aankomst in Atlanta half twee 's
middags. Ruim op tijd voor het vliegtuig van 16.10
terug naar het oude continent. Alleen is de vlucht van
Memphis naar Atlanta nu weggegooid geld geworden.

Maar wat te doen als hij, om wat voor reden dan ook,
morgen niet richting New York kan vertrekken?
Misschien moest hij dan maar van die auto-reis afzien.
Dat zou wel heel jammer zijn, maar kennelijk heeft het
dan zo moeten zijn. En ook jammer dat dan de vanmorgen
zo goedkoop gekochte vlucht weggegooid geld zal
worden.


3 brutale vragen:

1.
Planningen zijn er om vanaf te kunnen wijken. En het
is naief te denken dat een planning ook daadwerkelijk
steeds wordt uitgevoerd als gepland. Hoe
gedetailleerder de planning, hoe groter de afwijking.
Iets om aan te denken bij het maken van een planning.

2.
Misschien vindt u dit verhaal over de
Europeaan met de hoed die in dubio is wel de moeite
waard met iemand anders te delen. Als dat zo is, stuur
of vertel het door.

3.
Misschien, heel misschien vond u dit verhaal van de
reiziger met de hoed wel een euro waard. Als dat zo
is, doneer het aan rekeningnummer 1689.67.456 t.n.v.
Stichting Luister-en-Vertel-Tournee te Oisterwijk.
Maar alleen als u het een euro waard vond. Anders
niet. En als u in dubio bent of het wel de moeite
waard
is, doe het dan niet.


Groet, ton.