Spanning in Brussel

Woensdag 22 augustus 2007, dag 1 van De Luister-en-Vertel-Tournee in New York
Vliegveld Zaventem, Brussel, Belgie

De man met de hoed voelt een raar soort spanning door zich heen sidderen. Door zijn lichaam en geest. Eigenlijk zou dit gevoel niet zo raar meer moeten zijn. Hij zou eraan gewend moeten zijn. Iedere keer als hij weer voor een Luister-en-Vertel-Tournee vertrekt overvalt het hem. De prettige opwinding voor wat komen gaat. Wat?, dat weet hij nog niet. Alleen maar dat hij de happening zelf in gang moet zetten. Hoe?, dat weet hij ook nog niet. Alleen maar dat hij dat zelf mag beslissen. En de uitkomst?, dat is nog ongewis. Hij weet alleen dat hij dat niet helemaal zelf zal bepalen; anderen bepalen mee. Dat is dit keer niet anders dan bij andere Tourneeen. En toch voelt het steeds weer raar.

Het is een beetje net als een eerste afspraak met een vrouw. In het begin ook een raar soort spanning. De opwinding van niet weten wat voor persoon zij is. Niet weten wat voor vlees in de kuip te hebben. Je zou denken dat je daar op een gegeven moment toch aan went. Maar, nee hoor. Zelfs als het een oude bekende is, is het nog maar de vraag of zij nog dezelfde als van vroeger is. Is het de vraag wat voor ontwikkeling zij heeft doorgemaakt. De aangename opwinding van niet weten waar het heen gaat.

Drie weken gaat hij naar New York. Op de bonnefooi. Niets geregeld, behalve dan een vliegticket. Er zit niemand op hem te wachten, hij zou ook kunnen besluiten niet te gaan. Jammer van dat ticket, maar die 400 euro verdient hij in Nederland zo weer terug. Onderweg hierheen speelt hij met die gedachte. Drie weken New York is op zichzelf een prettig vooruitzicht. Minder prettig voelt de stress die hij zichzelf heeft opgelegd.

Drie weken New York op een minimaal budget. Een budget toegesneden op landen als India en Bolivia. Niet geschikt voor een rijk en welvarend land als de Verenigde Staten, en al helemaal niet voor de duurste plek in dat land. Zijn budget is verreweg te weinig om drie weken in een hotel te kunnen blijven. Zelfs niet in het goedkoopste hotel. Tenminste twintig verhalen wil hij schrijven, 1 per dag. En die moeten beter en dieper zijn dan het oppervlakkige gekabbel dat hij tot nu toe geproduceerd heeft. Net als de twintig brieven die hij wil schrijven. Sommige brieven zullen geplukte dagen zijn, Carpe Diem tonii. Sommige brieven zullen spontane opwellingen zijn. In een daklozentehuis wil hij vrijwilligerswerk doen. Donald Trump wil hij ontmoeten. Onder- en bovenlaag bijeengebracht op een paar vierkante kilometer. Daar valt vast wel wat over te vertellen op een paar vierkante kilobyte. Die negatieve stress zet hem, in de trein onderweg van Oisterwijk naar Brussel, aan het denken; zal hij maar niet gaan?

Afgelopen nacht heeft hij niet geslapen. Niet vanwege de spanning; slapen gaat hem meestal wel goed af, ook in tijden van stress. Het is om praktische redenen, dat zijn nachtrust hem dit keer is ontgaan. Zoals iedere keer had hij zijn agenda te vol gepropt. Zoals iedere keer had hij tot het laatst gewacht met de noodzakelijke voorbereidingen. Zoals iedere keer had hij zich laten meeslepen door zijn gevoel, zijn gezond verstand genegeerd.

Eerst zo'n prettig spannende afspraak, die nachtelijk laat wordt. Daarna naar zijn kantoor in Den Bosch om de spullen bij elkaar te zoeken die de komende twee maanden mee moeten. Daarna naar de camping in Oisterwijk om zijn twee tenten af te breken. De eerste in het pikkedonker, de tweede bij de vage schemering van het beginnende daglicht. Tussendoor op de centrale van Taxi Janssen email gecheckt en berichtje gestuurd om die leuke afspraak te bedanken. Gauw even douchen, auto wegbrengen naar de garage. Roland brengt hem naar de trein van 6.44 uur. Twee en en half uur later zit hij hier op het vliegveld van Brussel. Vol spanning over wat gebeuren gaat. Of moet hij zeggen: over wat hij laat gebeuren?


1.
Wat is 'raar' eigenlijk? Wel eens over nagedacht? Raar betekent volgens Van Dale vreemd, zonderling. Je zou ook kunnen zeggen: dat het zelden voorkomt. Dat het zeldzaam is. Dat het afwijkt van wat gangbaar is. Dat het afwijkt van het normale. Je zou raar ook bijzonder kunnen noemen. Volgens Van Dale betekent het ook draaierig, misselijk, en het verwijst naar duizelig. Maar ja, wat weet Van Dale daar nu van? Hij is maar een boek.

2.
Misschien vindt u de ontboezemingen van de man met de hoed op het vliegveld van Brussel wel spannend genoeg om het met iemand anders te delen. Mag een oude bekende van vroeger zijn, of een pas kort geleden voor het eerst ontmoete vrouw. Als dat zo is, stuur of vertel het door.

3.
Misschien, heel misschien vindt u de onmogelijke Newyorkse ambities van de man met de hoed wel een euro waard. Als dat zo is, doneer het aan rekeningnummer 1689.67.456 van de Stichting Luister en Vertel Tournee te Oisterwijk. Maar alleen als u het een euro waard vindt. Anders niet. Bewaar die euro dan maar voor uw eigen ambities. Als die ambites net zo onmogelijk zijn, zult u die euro nog hard nodig hebben.



Vriendelijke groet, ton.