How to drive a Porsche in new York

Donderdag 30 augustus 2007, dag 9 van De Luister-en-Vertel-Tournee in New York
Cafe The Bean, East Village, New York

First Avenue. Op het trottoir voor cafe The Bean zit aan een tafeltje een jongen. Op tafel een ratjetoe van geschriften en boeken. Het trottoir is van grote betonnen tegels en ongeveer 4 meter breed. The Bean is op de hoek van First Avenue en 3rd Street. De jongen zit op de hoek van het terras. Op de hoek van de hoek. Bijna recht voor hem is het zebrapad, waarover zojuist Marlis Bomber naar het oosten is gelopen. Marlis is een 64-jarige freelance fotografe uit Berlijn. Ze woont al 41 jaar in East Village. Ze werkt onder andere voor Der Spiegel.

Terwijl de jongen haar nakijkt en probeert het gesprek van zojuist te vatten schuift recht voor hem langzaam een Porsche voorbij. Pal langs de trottoirband. Een Cayenne. Metallic blauwgrijs, glinsterend in de vroege Newyorkse zon. Als de bestuurdersdeur werkelijk recht voor hem is stopt het schuiven. De kont van de dikke Duitser nog net boven het zebrapad. Achter het stuur een vrouw. Halflang blond haar, is door het getinte raam te zien. Zo te zien zonnebril op, maar dat is in profiel minder goed zichtbaar. Het portier gaat open. Een gebruinde voet geschoeid op een hoog plateau van kurk verschijnt.

Het is al warm in de stad. Hot time, summer in the city. De vrouw die uit de Porsche stapt is gekleed zoals bijna alle mensen hier. Luchtig zomers. Ze heeft een kort wit jurkje aan zonder mouwen. Een ingewerkt ceintuur geeft de schijn dat de jurk-uit-een-stuk een aparte rok met top is. Het rokgedeelte zit ruim, zwiert om haar billen. De top is strakker, houdt zichtbaar haar verder blote borsten in toom. Ze is niet mooi, maar als ze langs de jongen The Bean binnenbeent kan hij haar aantrekkingskracht voelen. Die weet wat ze waard is!

Hij gaat verder met waar hij mee bezig was voordat Marlis bij hem was komen zitten. Drie kaarten schrijven en de Amerikaanse Grondwet bestuderen. Drie dagen geleden voor $ 4,98 gekocht bij het filiaal van Barnes & Noble op Astor Place. Hij slaagt er beter in dat soort maatschappijvormende geschriften te begrijpen in het land waar het zo'n invloed heeft. In India begreep hij de Bhagavad Gita beter dan toen hij die Nederland las. In Syrie las hij de koran, en die vond hij toen minder saai dan thuis. Net als de biografie van Nelson Mandela hem in Zuid-Afrika meer boeide. Nu hij zich dat realiseert, begrijpt hij ook waarom. Begrijpt ook de toegevoegde waarde van aansprekend onderwijs.

Vandaag is de kaart voor Donald Trump een foto van een subwaytrein dat een ondergrondse-station binnenloopt. Lijn 5 naar Dyre Avenue, is te lezen op de front. Aan de linkerkant is het perron, rechts zijn verlichte ramen te zien, lijken wel kantoren. What can you tell me on How to build the Beloved Community? schrijft hij op de achterkant.

Een man loopt The Bean uit langs hem heen. Bruine werkschoenen met zo te zien stalen neuzen, spijkerbroek en een geruit houthakkershemd. Hij is groot en fors gebouwd, beginnend buikje, een jaar of 35. Energieke loop in de benen, doortastende uitstraling. Die weet wat hij wil, denkt de jongen hem nakijkend. De man loopt recht naar de stoeprand en gooit iets in de goot. Vervolgens steekt hij een sigaret op en gaat die op zijn gemak staan roken. Leunt een beetje tegen de Porsche, quasi zittend. Bewonderend bekijkt hij het blik onder zich. Even hebben de jongen en de man oogcontact. De man maakt met zijn handen een onbestemd gebaar. Toch begrijpt de jongen meteen wat hij bedoelt. Dat is nog eens een auto. Dat kun je wel zeggen, is het even onuitgesproken antwoord van de jongen.

De berijdster van de Porsche komt naar buiten. De man kijkt haar aan. Ze stapt langzaam naar de Porsche, autosleutels voor zich uitgestoken. Als het de man duidelijk wordt dat zij bij die Porsche hoort, maakt hij zich er met een kwieke beweging los van. Terwijl de blondine instapt, knipoogt hij veelbetekend naar de jongen aan het tafeltje. Alleen begrijpt die de betekenis niet. Ik zal mijn kont maar van die auto halen, of: niks mis mee! en dat slaat dan weer op de auto of de vrouw of allebei. De jongen lacht evenveelbetekenend terug, liegend dat hij het begrijpt.

Wacht, steekt hij zijn vinger naar de man op, ik weet wat. Hij loopt naar de auto en tikt op het raam. De vrouw kijkt op. Het is minder dan een seconde, maar hij begrijpt ineens haar aantrekkingskracht. Vriendelijke, uitdagende blik, zichtbaar ondanks de grote zonnebril, echt iemand om een beschuitje mee te eten. Het raam gaat onhoorbaar omlaag. Ze kijkt hem vragend aan, hij geeft haar geen tijd voor vragen.
"I like to do whatever it is your doing, so I can drive a car like this"
"I work very hard". De zachte stem past bij het beeld.
"What is it you do? I would like to drive a car like this"
"Like I said, I work very hard". Vriendelijke herhaling van zetten.
"What sort of work? Tell me. I start doing it today"
"I do social work. I serve homeless people" Nu pas hoort hij haar Russische accent. Kan ook oosteuropees zijn.
"That enables you to drive a car like this?" Geldt zijn verbazing het antwoord of de combinatie werk-auto?
"I'm good at my job and I work hard" Ze start de de motor.
"Thank you. I think I will start serving the homeless people too. What's your name?"
"Elena"
"Nice to meet you, Elena"
"Thank you. Nice to meet you too"
"Have a nice day"
"You too. Take care"
Het raampje gaat langzaam omhoog en de Porsche mengt zich in het verkeer op First Avenue.



3 brutale vragen:

1.
Wat denkt u bij het lezen van dit verhaal? Waar gaan uw gedachten heen?

2.
Misschien vindt u de menage a trois in New York wel de moeite waard met een vriend, vriendin of een andere bekende te delen. Of misschien wel met een onbekende. Beetje ongewoon, maar je weet het nooit. Als dat zo is, stuur of vertel het door.

3.
Misschien, heel misschien is de ontmoeting in de morgen op First Avenue u wel een euro waard. Als dat zo is, doneer het aan rekeningnummer 1689.67.456 van de Stichting Luister en Vertel Tournee te Oisterwijk. Maar alleen als u het uw euro waard vindt. Anders niet. Anders spaart u het maar voor uw eigen Porsche.



Vriendelijke groet, ton.