Brief aan Leo uit Dayton, Ohio

Vrijdag 6 november 2009
Dag 5 van weer een Luister-en-Vertel-Tournee in Amerika
Starbucks Brown Street, Dayton, Ohio


Hoi Leo,

Een beetje bij toeval ben ik op dit filosofencongres hier op de Universiteit van Dayton terecht gekomen. Nog in Nederland stuurde ik Gail een email. Dat ik naar Amerika kwam en of ze het leuk vond elkaar weer eens te ontmoeten. Sure, replyde ze, ik ga naar een conferentie in Dayton, misschien vind je het leuk daar ook heen te gaan. Dan kun je met mij mee terugrijden naar Detroit. Gail is professor filosofie aan een universiteit in Detroit.

En zo ben ik drie dagen in Dayton. Gistermiddag aangekomen, vandaag en morgen conferentiedagen, zondag met Gail naar Detroit. Een rit van ongeveer vijf uur.

Het is laat in de middag. De tweede middagsessie, de vierde van de dag, laat ik schieten. De paperpresentations zijn van een behoorlijk hoog academisch niveau. Tamelijk abstract en het wetenschappelijke Engels kan ik maar moeilijk volgen. De mentale puf is even op.

Ik loop over de campus van de universiteit. Het is prachtig herfstweer. Low in the sixties volgens het weerbericht: ongeveer 16 graden celsius. Mooie campus. Negentiende-, begin twintigste-eeuwse gebouwen. Veel pleintjes en kleine parkjes. Volop groen en mooi aangelegde paadjes. De zon kleurt de herfstbladeren ydillisch. (Hm, volgens mij is de juiste spelling idyllisch. Als ik in Nederland was zou ik het even snel via mijn mobiel op internet nakijken, maar hier in Amerika is internetten op mijn eigen telefoon me veel te duur). Idyllisch dus.

Ik loop het universiteitsterrein af en kom op Brown Street, richting downtown Dayton. Na twee blokken kom ik bij een Starbucks. Een mooie plek voor de brief van vandaag! Ik bestel een espresso doppio en ga in een hoek bij het raam zitten met uitzicht op Brown Street, richting downtown.

'Communities of Justice' is het thema van de conferentie. Het wordt georganiseerd door de faculteit Filosofie van de Universiteit van Dayton samen met Concerned Philosophers for Peace. Gail is voorzitter van die club.

Iedere dag zijn er vier sessies met 's avonds een spreker. Vanavond spreekt Angela Davis, in dit land een bekende vrouw. Morgenavond spreekt Gail bij het afsluitende banket, the Presidential Address. Toen ik voor het eerst die term hoorde dacht ik dat het een toespraak geadresseerd aan president Obama was. Lekker naief van mij, niet? Het is gewoon de speech van de Voorzitter gericht aan de deelnemers van de conferentie.

Het zijn bijna allemaal professionele filosofen. Professors en docenten van Universities en Colleges vanuit het hele land. Ik deel een kamer in het Marriott Hotel met Greg Moses, een filosofiedocent uit Austin, Texas. Je ziet: Texas heeft niet alleen maar cowboys en oliebaronnen. Er wordt ook nog een beetje nagedacht.

Om je een beetje een idee te geven waar de verhandelingen over gaan, vandaag heb ik geluisterd naar:
- Orientalism in the Global War on Terror
- Deliberative Global Politics and Non-Military Humanitarian Counter-Interventions
- No Justice, No Peace: What We Must Be Doing
- It Could Be... Better
- The Family Lacuna
- Human Rights, Complex Equality, and Hospitality
- Five Forgiveness Assessments Recommended For Conflict Resolution Processes.

Weet je wat je doet? Als je tenminste een paar minuten tijd hebt. Lees bovenstaande titels nog eens en laat je verbeelding gaan. Ik weet wel dat je er niet veel meer mee doet, maar uiteindelijk heb jij ook een academische graad in filosofie. In zekere zin ben jij ook een professionele filosoof. Professioneler dan ik in ieder geval.

Amateurfilosofen zijn we allemaal. Dat leerde ik vandaag van Tanya. Ze doceert aan het Canisius College in Buffalo. Ze heeft filosofie gestudeerd aan de Universiteit van Leuven en verstaat een beetje Nederlands.
"I used to be better in it when I was bartending in a studentsbar in Leuven", vertelde ze me gisteravond in de bar van het hotel.
"Oh really?"
"Yes. Well of course people could hear I wasn't a native Dutchspeaker. They could distinguish my American accent."
"Have you ever been to The Netherlands?"
"Yes. Actually at the end, after five years in Leuven, in The Netherlands people figured my accent to be Flemish. What part of Belgium are you from?, they occasionaly asked." zei ze niet zonder trots.

Ik volg de sessies met gemengde gevoelens. Moet bekennen dat ik het leuk vind te luisteren naar de intellectuele verhandelingen van de profs, ook al heb ik moeite het te begrijpen. Vind het leuk hun redeneringen te volgen. Dat lukt vaker niet dan wel en dat geeft me dan weer zo'n dom gevoel. Kijk, en daar word ik nou juist niet vrolijk van.

Soms heb ik ook moeite de zin van zo'n verhandeling te snappen. Leuk en uitdagend, dat getheoretiseer van die intellectuelen, maar wat is het praktische nut ervan? Inwendig glimlach ik om mijn eigen kortzichtigheid.

Gelukkig helpt Tanya me een beetje van die bekrompenheid af. Filosofie is de basis van alle wetenschappen. Een beetje zoals atletiek de basis voor alle andere sporten is. Een voetballer snapt ook niet altijd even goed waarom hij zonder bal rondjes moet lopen of droog sprintjes moet trekken. Geloof maar dat de meeste voetballers er beter van gaan voetballen. Zo ook heeft een samenleving er baat bij als er mensen zijn die zich bezig houden met theoretische filosofische vraagstukken. Er zijn altijd wel weer andere mensen die er een praktische dimensie bij bedenken.

Nou, het is tijd om terug naar de campus te gaan. Benieuwd wat Angela Davis te vertellen heeft.


Vriendelijke groet,

ton.



3 brutale vragen:

1.
Weet u wat u doet? Als u tenminste een paar minuten tijd over hebt. Overdenk eens nut en onnut van filosofie. De zin en onzin van moeilijk te begrijpen academische verhandelingen.

2.
Misschien kent u wel een andere amatuerfilosoof, met wie u dit verhaal wel wilt delen. Als dat zo is, stuur of vertel het door. Maar alleen als u denkt dat die amateur het leuk vindt om te lezen.

3.
Misschien, heel misschien vindt u deze brief aan een vriend die filosoof is wel een euro waard. Als dat zo is, doneer het dan aan rekeningnummer 1689.67.456, t.n.v. Stichting Luister en Vertel Tournee te Oisterwijk. Maar alleen als u het een euro waard vindt. Anders niet. Anders kunt u het beter bewaren voor uw eigen overpeinzingen.



Vriendelijke groet, ton.