De Luister-en-Vertel-Tournee

2.12.06

Boeken, gedachten en een vriend in Napier, Nieuw Zeeland

Napier, zaterdag 28 mei 2005
Dag 6 van de Luister-en-Vertel-Tournee in Nieuw Zeeland

Bring a book, think some thoughts and find a friend.

De reclameposter op de muur van de Starbucks Coffeeshop in Emerson Street nodigt je uit een boek mee te nemen, een paar gedachten te overdenken en een vriend te ontmoeten. Bij Starbucks natuurlijk, want reclame maken doe je niet voor een ander.

Bring a book. Een boek heeft de man uit Oisterwijk altijd wel bij zich. Nog wel meer dan 1 ook. Meerdere boeken tegelijkertijd lezen is als een oefening voor de geest. Houdt het flexibel. Hij bestelt een espresso. En alsof hij nog niet genoeg leesvoer heeft neemt hij ook de weekend-editie van de plaatselijke krant mee als hij op het terrasje in de zon gaat zitten. Eens kijken wat de Hawk's Bay Today vandaag te melden heeft over de gebeurtenissen van gisteren.

Think some thoughts. Dat hoef je de Oisterwijker ook niet te vertellen. Als vanzelf spoken verschillende gedachten door zijn hoofd. Aanleiding genoeg. Of het nu het boek van Coelho over de vrouw in het gekkenhuis is, de biografie van Einstein of de artikelen in de lokale krant. Hij leest over het vonnis dat een Australische vrouw van de Indonesische rechter heeft gehoord.

Het verhaal van Schapelle Corby is best wel tragisch. Of ze het nu gedaan heeft of niet. Je zal maar 27 jaar oud zijn en 20 jaar in een Indonesische cel als vooruitzicht hebben. Al in Sydney had de Oisterwijker de tragedie rondom de mooie Australische gevolgd. Dat kon ook niet missen. De Australische televisie, radio en kranten besteedden volop aandacht aan het proces van hun landgenoot voor een Indonesische rechtbank. Vorig jaar oktober was ze op het vliegveld van Bali gearresteerd met 4,1 kilo marihuana in haar bodyboard, een soort surfplank. En nu moest ze dus voor een rechtbank in Denpasar terecht staan op beschuldiging van drugssmokkel.

De Oisterwijker weet niet of Indonesie voor dit soort misdaden de doodstraf kent, maar leest in de Hawk's Bay Today dat levenslang een niet ongebruikelijke straf is. Schapelle komt er met 20 jaar nog goed vanaf. Maar ja, dat is makkelijk gedacht vanaf een zonnig terrasje in Napier, Nieuw Zeeland. Schapelle beweert van niets te weten. Hoe de drugs in haar surfplank zijn gekomen, weet ze niet. In haar verdediging heeft ze aangevoerd dat er sprake zou zijn van corrupte medewerkers op het vliegveld van Sydney, die lid zijn van een smokkelbende. De Australische regering heeft een brief gestuurd, waarin staat dat er inderdaad sprake is van een politieonderzoek naar dat soort praktijken. De Indonesische prosecutor, zeg maar de officier van justitie, denkt daar allicht anders over. Hij weet heel goed hoe de drugs in haar bodyboard zijn gekomen. Ook al is hij er zelf niet bij geweest.

De Oisterwijker neemt een kleine slok espresso. Nu is het van tweeen een; ze heeft het gedaan of ze heeft het niet gedaan. Hij kan nog wel wat scenario's ertussenin bedenken, maar dat is voor fantasten. Bottomline is: she did it or she didn't. En alleen Schapelle weet met zekerheid welke van de twee de waarheid is. Nou ja, waarschijnlijk zijn er in Australie en Indonesie ook wel een paar mensen, die zeker weten of ze het wel of niet gedaan heeft. Of omdat zij het zelf gedaan hebben, en dus weten dat Schapelle onschuldig is. Of omdat zij op een of andere manier bij Schapelle's smokkel betrokken waren. Als leverancier of als afnemer. Maar de Oisterwijker weet het in ieder geval niet. Zeker weten.

Hij drinkt weer wat uit het kleine kopje espresso en probeert zich in de Australische in te leven. Stel dat ze het niet gedaan heeft. Heel goed mogelijk. Dan heeft dus iemand anders op een of andere manier de marihuana in haar bagage gedaan. Een smokkelaar op het vliegveld heeft van een onbewaakt ogenblik gebruik gemaakt, een corrupte bagagemedewerker gebruikt zijn functie om drugs het land uit te smokkelen, het zou zelfs een corrupte douane- of politiebeambte op Bali kunnen zijn, die dringend verlegen zit om een succesje in de 'war on drugs'. Vergezocht misschien. Maar het is een feit dat er ruim 4 kilo drugs in Schapelle Corby's bagage zat, en die komen er in de regel niet vanzelf in. Dus als zij het niet heeft gedaan, heeft iemand anders het gedaan. Dan is 20 jaar zitten een hard gelag.

De Oisterwijker drinkt nog wat van zijn espresso. Maar neem nu het omgekeerde. Stel dat ze het wel heeft gedaan. Dat kan natuurlijk ook. Dat ze zich om een of andere reden heeft laten verleiden drugs van Australie naar Bali te smokkelen. Misschien om het geld, de meest voordehandliggende reden. Voor iemand anders, een vriend of vriendin. Niet echt slim, maar gebeurt wel vaker. Of om het avontuur, al is dat erg onwaarschijnlijk. Maar als we al weten wat mensen precies doen, wie weet dan waarom mensen doen wat ze doen? Om welke reden ook, ze heeft het gedaan en is tegen de lamp gelopen. Je zou kunnen denken 'dat is het risico van smokkelen en als dat risico zich voordoet moet je niet zeuren'. Maar ja dat is gemakkelijk praten op een zonnig terras in Napier, Nieuw Zeeland. Hij hoeft niet 20 jaar in een Indonesische cel te blijven. En hij drinkt nog een slokje van zijn espresso.

Wat de waarheid is, dat weet hij niet. Hij is immers maar een buitenstaander. En ook al herinnert hij zich nog de verhalen in de Australische media en schrijft de Hakw's Bay Today er wel vier artikelen over, het roept hem alleen maar meer vragen op. Is Schapelle al eerder op Bali geweest? Hoe vaak dan? Kent zij misschien mensen op Bali? Wanneer precies is zij aangehouden? Voor of nadat ze het bodyboard van de bagageband heeft gehaald? En als ze de surfplank zelf heeft gedragen, hoe lang dan? Heeft ze niet gemerkt dat die plank veel zwaarder was? Of heeft ze misschien een bagagetrolley gebruikt? Kortom, ondanks de stortvloed aan media-aandacht weet hij meer niet dan wel. Te weinig in ieder geval om een oordeel te kunnen vormen. Feit is dat hij het niet weet. En dat weet hij zeker.

Meestal is het anders. Het overkomt de Oisterwijker best vaak stellig te weten hoe de vork in de steel zit. Ook al is hij er helemaal niet bij geweest en heeft hij de feiten alleen maar uit de krant of van tv. Beperkte informatie en vaak nog gekleurd ook, maar kennelijk toch genoeg om zich een oordeel aan te matigen over wat er gebeurd is. Of erger nog; zich een oordeel over andere mensen aan te matigen. De Oisterwijker drinkt beschaamd zijn espresso leeg.

Find a friend. De Oisterwijker had een beetje impulsief in Sydney een ticket naar Nieuw Zeeland gekocht. Om een oude vriend uit Nederland op te zoeken. Omdat hij gelooft dat het goed is ook oude vriendschappen in ere te houden. Zou toch zonde zijn zo dichtbij te zijn en dan terug te gaan. En ook omdat vanuit Nederland gezien Nieuw Zeeland het andere eind van de wereld is. Als je nog verder weg gaat, kom je juist weer dichterbij. Je zou kunnen zeggen dat je door van NL naar NZ te gaan je maximaal je geografische horizon verlegt. Zo lang je tenminste met beide benen op deze Aarde blijft. Je kunt natuurlijk ook naar de maan gaan, of naar Mars. Maar die tijd is nog niet aangebroken, dat is een verhaal voor later. Dus vloog de Oisterwijker naar Auckland, liftte naar Napier en vond daar een oude vriend van lang geleden.

Op het terras van de koffieshop in het prachtige Nieuwzeelandse stadje in Art Deco stijl is de zon een vriend. Aangenaam warm. Hoe anders was dat in India. Daar was diezelfde zon het grootste deel van de dag allerminst een vriend.

ton


3 brutale verzoeken:


1.
Wanneer heeft u voor het laatst te snel geoordeeld met te weinig informatie?

2.
Misschien weet u wel iemand, die ook zo snel weet wat er gebeurd is, die snel zijn oordeel klaar heeft. Als dat zo is, stuur het door. Maar alleen als u denkt er goed aan te doen. Anders niet. Houd het dan maar voor u zelf.

3.
Misschien brengt het verhaal van de Oisterwijker u wel meer dan alleen een
onprettige confrontatie. Misschien, heel misschien zet het u aan het denken. Of herkent u het. Misschien, heel misschien vindt u het een euro waard. Als dat zo is, maak het dan over naar rekeningnummer 1689.67.456, t.n.v. Stichting Luister en Vertel Tournee te Oisterwijk. Maar alleen als u het een euro waard vindt. Anders niet. Zou wel moedig zijn trouwens