Kaneel zonder koffie boven Kazachstan

Vrijdag 14 september 2007, vlucht AY0021 van Helsinki naar Delhi. Kazachstan schuift onder voorbij. Lichtjes in de duisternis, 10.000 meter ver weg. In de rugzak op de stoel naast hem zit nog een kaneelstok uit de snoephoek in Oisterwijk. Daarnaast zit Vivaka te slapen, een Zweedse op weg naar haar dochter die in Delhi werkt. Steely Dan klinkt uit de oordopjes die hij van de vriendelijke stewardesse in het lichtblauwe uniform heeft gekregen. Een van Kirstens favorieten, weet hij nog. Een gedeelde favoriet. De band van Donald Fegan en Walter Becker is Finnair's Artist in the Spotlight op deze vlucht. Zojuist heeft hij Shrek 3 gezien. Eigenlijk is dat type film niet zijn favoriet, maar 10 kilometer boven de grond is alles anders dan anders.

De tussenstop in Helsinki, onderweg van de 50 landen die gezamenlijk de United States of America vormen naar de 19 deelstaten die samen India heten, was precies goed om over te schakelen van De Luister-en-Vertel-Tournee in New York naar Fish Services in India. Precies goed om in een andere flow te komen. Vijf uur op een vliegveld in het echt hoge noorden van Europa. Kaarten voor zijn kinderen gekocht, weer een vlaggetje op de wereldkaart, en een souvenirwinkel gevonden met Finland-tshirts. Goed om te weten voor over twee weken, als hij dezelfde route aflegt als gisteren en vandaag, maar dan in omgekeerde richting en binnen het tijdsbestek van een en dezelfde datum. Op 27 september zal hij met de tijd meegaan, in plaats van er tegenin.

Hij houdt wel van dit leven. Houdt van het onderweg zijn. Soms zou hij wel nooit willen aankomen.

Op het scherm een Engels ondertitelde Hindimovie. Zo te zien aan de kleding, de rekwisieten en de aankleding is het een pasgemaakte film. Recht uit Bollywood. Moet haast wel een moderne zijn: hij ziet een scene met de India-versie van Idols in Mumbai. Hype in India, is India een hype?

Hij haalt met de kaneelstok ook een dossiertje papieren uit zijn rugzak. De komende twee weken, 12 dagen effectief waarin twee zondagen, heeft hij twee missies. Een grote en een kleine. De hoofdzaak is, in een korte samenvatting, zoveel mogelijk relevante informatie verzamelen en contacten leggen om voor een klant een (verkoop-)kantoor in India op te zetten. Dat klinkt simpel, maar de brij aan gegevens, die hij al via internet en anderszins heeft verzameld is zo veelomvattend dat hij door de bomen bijkans de bossen niet meer ziet. En bovendien wil de praktijk nog wel eens afwijken van wat op internet te lezen is. Niet in grote lijnen, die kloppen meestal wel, maar de details zijn in de echte wereld niet altijd hetzelfde als in de virtuele versie van de werkelijkheid.

De film is definitely een nieuwe. Hij meent een acteur te herkennen waar hij vorig jaar mee heeft samengespeeld in een promofilmpje voor het WK Voetbal. De man lijkt er wel verrekte veel op. Hij speelt een klein rolletje in deze film. Ziet er niet helemaal hetzelfde uit als de man die de passagier op stoel 51A vorig jaar op de set tegenkwam. Zegt niet alles; ook in de film ziet het er vaak net iets anders uit dan in het echt.

Steely Dan's 'Do it again' komt voorbij, terwijl onder hem Kazachstan overgaat in Turkmenistan. Zo meteen Afghanistan, daarna Pakistan, dan India. :You go back, Jack, do it again, wheels turnin' 'round and 'round... De flow zwelt aan.

De kleine missie is heel erg concreet; bezien of er een manier te vinden is voor een bedrijf in Waalwijk 15.000 euro terug te krijgen. Twee jaar geleden betaalde dat bedrijf aan een klant in Kanpur dat geld bij wijze van lening. Had te maken met douane- en invoerrechten voor een lading stalen schoenneuzen. Gecompliceerde materie, maar het einde van het liedje tot dusverre is dat dat Waalwijkse bedrijf die 15.000 euro nog niet terug heeft. Hij heeft in Nederland het verhaal van de directeur en de sales manager gehoord en het complete dossier aan emailcorrespondentie meegekregen. Hij kan niet goed beoordelen of er sprake is van kwade wil of van een misverstand. Of nog weer iets anders. Als het kwade wil is van de een of de ander, dan wordt het een mission impossible. Als het een misverstand is, is een persoonlijk bezoek misschien wel net genoeg inspanning om de zaak op te lossen. Hij gaat uit van het laatste. En als het nog iets anders is, dan is hij benieuwd wat dat dan wel niet is. Reden te meer om te gaan.

Hij krijgt te horen dat de heren Fegan en Becker uit New York komen. Waar de naam Steely Dan vandaan komt, wordt niet verteld. Hij weet het wel, een van die nice-to-know-maar-je-hebt-er-geen-flikker-aan facts waar hij graag mee pronkt. Best wel kinky, maar niet echt.

Het licht in de cabine gaat aan, een snack wordt uitgedeeld. Nog een uur en dan touchdown op Indira Gandhi International Airport. Back again. Tijd om die papieren nog eens door te lezen. Hij is hier niet zomaar naartoe gevlogen; hij is op een missie. Hij leeft zijn droom. Hij droomt zijn leven. Echt, net als in de film. De flow is high.


3 brutale vragen:

1.
Weet u wat echt is en wat niet? En hoe weet u dat dan? Als in een flow?

2.
Misschien vindt u het droomleven van de man onderweg wel de moeite waard door te vertellen of door te sturen. Als dat zo is, ga gerust uw gang. En als dat niet zo is, laat het dan gerust. Is ook goed.

3.
Misschien, heel misschien is vlucht AY0021 u wel een euro waard. Als dat zo is, doneer het aan rekeningnummer 1689.67.456 van de Stichting Luister en Vertel Tournee te Oisterwijk. Maar alleen als u het uw euro waard vindt. Anders niet.




Vriendelijke groet, ton