In Brazilie. Of toch niet?

Vrijdag 2 november 207
dag 2 van De Luister-en-Vertel-Tournee in Bolivia
Guarulhos International Airport, Sao Paolo, Brazilie

Daar zit hij dan, zojuist geland vanuit Milaan. Het is de eerste keer dat John Verkenner in Brazilie is en zoals steeds als hij voor het eerst in een vreemd land is neemt hij na aankomst ruim de tijd aan die nieuwe omgeving te wennen. Haast is het laatste wat hij heeft of wil hebben. Op de luchthaven zoekt hij een plaats om relaxed te kunnen zitten en zoveel mogelijk informatie in zich op te zuigen. Zoals meestal vindt hij die in de buurt van een coffeecorner. Bestelt een espresso en verdiept zich in de Lonely Planet van Brazilie om te kijken hoe hij het beste hier vandaan kan komen. Kijkt om zich heen.

Nu is Brazilie niet zijn bestemming. Niet meer dan een toevallige tussenstop op weg naar Bolivia. Vanuit Europa bleek het veel voordeliger naar Rio de Janeiro of Sao Paolo te vliegen dan naar La Paz, de Boliviaanse hoofdstad. Hij wil dan ook zo snel mogelijk met de bus naar Bolivia of naar Corumba, het Braziliaanse plaatsje, een kilometer of 7 van de grens met Bolivia. En als er geen directe verbinding is, dan naar Campo Grande, de grootste stad in de buurt van Corumba. Hij is niet van plan in Sao Paolo te blijven. Dat komt waarschijnlijk nog wel; op 1 december is de terugreis naar Europa gepland. Dik kans dat hij dan een dag of twee weer in deze stad met 20 miljoen (!) mensen zal zijn.

Een internationaal vliegveld is een goede plek om een aantal praktische zaken te regelen. Zorgen dat hij lokaal geld in handen krijgt. Is en passant meteen een goede manier om te weten te komen hoe het met de monetaire infrastructuur in een land zit. Kan hij er met zijn Nederlandse bank- en creditcards geld uit de automaat pinnen, of is hij op wisselkantoren en banken aangewezen? Steeds vaker ontdekt hij dat het eerste het geval is, maar ook komt hij nog wel eens in landen waar de ATM´s, als ze er al zijn, alleen voor de rekeninghouders van die bepaalde bank toegankelijk zijn. Ook een goede plek om te kijken of zijn mobiele telefoon dekking heeft, iets van de taal opnemen en in te schatten hoe nuttig zijn Engels, Duits en Frans zijn, en een beetje gevoel krijgen voor de kostenverhoudingen. En als, zoals nu, de luchthaven van aankomst later ook de luchthaven van vertrek is, is het misschien ook een goede plek om cadeaus voor zijn kinderen te kopen.

Nou, op bijna al deze punten krijgt hij uitsluitsel. Hij wisselt 50 euro om in Braziliaans geld. 1 euro is 2,35 reaal. 500 Euro heeft hij aan contant geld meegenomen uit Europa, ervanuitgaande dat dat genoeg is voor een maand in Bolivia. Het wemelt op de luchthaven van de ATM´s van verschillende banken. Hij herkent ABN AMRO aan het logo, heet hier Banco Real. Keurig op een rijtje in of langs de muur. Dat zegt wel niet alles, maar is meestal een teken dat het in de rest van het land niet al te moeilijk zal zijn geld te pinnen als dat nodig is. De ene geldautomaat accepteert zijn creditcard niet, die bank moet hij dus niet hebben, een andere wel. De espresso kost R$ 2,40, en de prijzen worden hier inclusief belasting vermeld. Dat is wel eens anders, heeft hij proefondervindelijk verrassenderwijs ontdekt. Kwam er bij de prijzen op het menu zomaar 12% VAT bij. Dat kan het verschil zijn tussen aantrekkelijk goedkoop en onaanvaardbaar duur. Deze espresso kost dus iets meer dan 1 euro. Aanvaardbaar voordelig, zeker als het prima koffie blijkt te zijn. ´Cafe pura´ heet zwarte koffie zonder suiker in het Portugees.

Hij heeft zijn kinderen beloofd in ieder geval een shirt van Ronaldinho en van Ronaldo mee te nemen uit Brazilie. Die vindt hij in de dutyfree shop van dit vliegveld. Handig om te weten voor straks. Kan hij die shirts straks kopen en hoeft ze dan dus niet de hele maand door Bolivia mee te nemen. Kan ze dan ook niet kwijtraken. Het zijn de echte, Nike´s. Wel aan de prijzige kant, $ 65 per stuk voor een kindermaat. Hm, toch maar eens rondkijken of dat niet voordeliger kan.

Een vliegveld, zeker een internationale, is zelden representatief voor een land. Al was het maar omdat ieder land haar best doet juist die internationale luchthaven zo mooi mogelijk op te poetsen, zodat reizigers bij aankomst een goede indruk van het land krijgen. Maar het geeft wel een indruk, al was het maar omdat niet iedere bezoeker op die luchthaven een boodschap heeft aan die nationale ambitie. Als je er maar voor zorgt zo´n eerste indruk niet te verabsoluteren, als je maar zorgt dat er in je hoofd en in je meningsvorming voldoende ruimte overblijft voor tegengestelde indrukken, kun je er best wel wat nuttige info opdoen over het land en de mensen. Hoe gaan mannen en vrouwen met elkaar om, bijvoorbeeld. Lopen jonge stellen openlijk hand in hand, of juist niet? Hoe innig wordt afscheid genomen en verwelkomd? Wat voor kleren dragen mensen? Wat voor apparatuur zie je? Hoe schoon is het? De toiletten bijvoorbeeld. Hoe geordend zijn de voorzieningen? Hoe goed is de bewegwijzering?

Verkenner´s eerste indruk is dat deze luchthaven net zo goed in Europa had kunnen zijn. De mensen zijn gekleed zoals je je dat in pakweg Parijs, Barcelona of Madrid voorstelt als het ´s morgens om 6 uur 21 graden is. Hij ziet een tafeltje verderop een groepje jongemensen rondom een opengeklapte laptop met een houding alsof dat de alledaagste zaak van de wereld is. Een jongen en een meisje staan ongegeneerd te zoenen. Aan vrijwel alle tafeltjes zitten mannen en vrouwen door elkaar. Er zijn winkels met Braziliaanse souvenirs. Hij vindt snel en gemakkelijk de weg naar het postkantoor op de eerste verdieping . Koopt er vier ansichtkaarten en doet er meteen twee op de post. Porto is twee reaal voor iedere. De eerste kaarten voor Laure en Tom uit Zuid-Amerika.


3 brutale vragen:

1.
Hoe vaak gaat u op een eerste indruk af? Een eerste indruk is precies wat het is: een eerste indruk. Niet onbelangrijk, maar zeker niet alleszeggend. Een ´goede´ eerste indruk kan dus betekenen een eerste indruk die overeenkomt met volgende indrukken, maar kan ook betekenen een eerste indruk die een mooier beeld voorspiegelt dan de werkelijkheid is. Het ligt er maar net aan wat je onder ´goed´ verstaat en vanuit welk perspectief je het bekijkt. Daar staat dan weer tegenover dat de manier waarop de verdere werkelijkheid later wordt ervaren niet zelden bepaald wordt door die eerste indruk. Zo bezien beinvloedt een eerste indruk van een land de werkelijke aard van het land zonder de werkelijkheid te veranderen. Iets om over na te denken, voor als u weer eens een eerste indruk opdoet.

2.
Misschien vindt u de eerste indruk die Verkenner van Brazilie heeft wel de moeite waard om het door te vertellen of te sturen. Al was het maar omdat u iemand kent die dezelfde of juist een andere indruk heeft van dat land, het grootste en misschien wel rijkste van Zuid-Amerika. Of die meer dan een eerste indruk van Brazile heeft. Als dat zo is, stuur of vertel het door.

3.
Misschien, heel misschien is deze eerste indruk u wel een euro waard. Als dat zo is, doneer het aan rekeningnummer 1689.67.456 van de Stichting Luister en Vertel Tournee te Oisterwijk. Maar alleen als u het een euro waard vindt. Anders niet. Drrink anders maar een goed kopje koffie, espresso of niet, al dan niet op deze Luister-en-Vertel-Tournee. Is ook een beetje een euro.



Vriendelijke groet, ton