De Luister-en-Vertel-Tournee

25.4.06

Brabander, Nederlander en Europeaan. Misschien ook kosmopoliet

Geboren is hij in Den Bosch, de man met de hoed. Hij groeide op in Eindhoven en woonde zijn leven tot nu toe in Tilburg en Oisterwijk. Dat maakt hem dus een Brabander.

Nederlands spreken en schrijven leerde hij op school. En Nederlands recht op de universiteit, al snapte hij er niet veel van. Wie wel? Hij werkte van Hoensbroek tot Wieringermeer, in Delft en Winterswijk, in Staphorst en Amsterdam, van Zwaagwesteinde tot Zevenaar, in Barneveld en Baarn. Met recht mag hij zich Nederlander noemen, en niet alleen vanwege zijn paspoort.

Vakanties waren in Klein Zwitserland en Ticino, en later Cyprus, Corsica, Cornwall en Catalonië. Bohemen in Tsjechië, Varmland in Zweden, Silezië in Polen, de Franse én de Italiaanse Riviéra, hij is er geweest. Vaak ook in Brussel, dat niet Vlaanderen en ook niet Wallonië is. Soms was het kort, soms was het lang, maar het maakt hem ook een Europeaan.

Ooit ging hij van Schiphol naar het oosten. En ging net zo lang oostwaarts, tot hij van de andere kant weer op Schiphol aankwam. Onderweg in een massa steden geweest.
Istanbul, Delhi, Kathmandu, Bangkok.
Jakarta en Yogyakarta, Sydney en Melbourne.
Noumea op Nieuw Caledonië en Papeete op Tahiti.
Los Angeles, Miami, even naar Caracas, dan weer Washington en New York.
De evenaar is hij al een keer of wat overgestoken. Ongemerkt, want hoog boven de wolken komt Neptunus je niet opzoeken. Soms durft hij zich een man van de wereld te noemen, ook al is hij nog steeds een klein manneke uit Brabant.

Maandag 1 mei vertrekt hij weer van Schiphol naar het oosten. Eerst naar Duitsland, dan naar India. Naar Mumbai, en dan naar Gujarat, de Indiase deelstaat waar Mohandas Gandhi werd geboren en opgroeide. Waar die Gujarati en Engels leerde. Later leerde hij in Londen het Engelse recht, al snapte hij er niet veel van.

In Gujarat gaat de man met de hoed Gandhi’s Saltmarch lopen. Net als vorig jaar, maar dit keer alleen en ongeorganiseerd. Nou ja, bijna alleen; als alles goed gaat loopt Prakash mee. Dit keer gaat het in omgekeerde richting; van Dandi aan de Indische Oceaan naar de Sabermati Ashram in Ahmedabad. Op zoek naar de kleine Indiër met de lendedoek. Wie weet vindt hij hem wel. Om een boek te schrijven ook. Een boek over zout. In het Engels. ‘Salt’ dus.